Żywy różaniec

27 stycznia 1832 r. papież Grzegorz XVI listem apostolskim Benedicentes zatwierdził stowarzyszenie Żywego Różańca i nadał mu liczne odpusty. Patronką Żywego Różańca ustanowił młodziutką rzymską męczenniczkę – św. Filomenę, za przyczyną której Paulina w cudowny sposób odzyskała zdrowie. Pius IX w liście apostolskim Quod iure haereditario z 17 sierpnia 1877 r. ustanowił zasady organizacyjne stowarzyszenia Żywego Różańca. Kolejni papieże w swych dokumentach i nauczaniu wyjaśniali i podkreślali znaczenie modlitwy różańcowej, zachęcając do jej rozpowszechniania.

W 2002 r. Ojciec Święty Jan Paweł II w liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae („O różańcu Dziewicy Maryi”) ogłosił Rok Różańca (od października 2002 do października 2003 r.) i wprowadził nową jego część – tajemnice światła – dotyczące publicznej działalności Pana Jezusa. Ojciec Święty pragnął, „aby różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii”. Odtąd cały różaniec liczy 20 tajemnic, a żywe róże składają się z 20 osób (wcześniej z 15).

Żywy Różaniec jest więc streszczeniem Ewangelii i z tej racji jest:

• modlitwą trynitarną - skierowaną do Trójcy Świętej,
• modlitwą chrystocentryczną - ukierunkowaną na Chrystusa, przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie,
• modlitwą eklezjalną - modlitwą całego Kościoła, papieży, biskupów, kapłanów, zakonników i wiernych świeckich,
• modlitwą maryjną - o Maryi, do Maryi i z Maryją, jest darem Maryi.

Żywy Różaniec jest formą modlitwy różańcowej dla każdego: dzieci, młodzieży, ojców i matek.

Święta Penitencjaria, na mocy specjalnego i wyraźnego indultu Stolicy Apostolskiej z dnia 25 października 1967 roku udzieliła członkom Żywego Różańca odpustu zupełnego 8 razy w roku, mianowicie w dniach:

• przyjęcia do Żywego Różańca,
• Narodzenia Pana Jezusa,
• Zmartwychwstania Pańskiego,
• Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie,
• Wniebowzięcia Matki Bożej,
• Królowej Różańca Świętego,
• Niepokalanego Poczęcia Maryi,
• Ofiarowania Pańskiego.

Odpusty te można uzyskać pod zwykłymi warunkami, którymi są: spowiedź i Komunia Św., modlitwa w intencji Ojca Św., prywatne postanowienia wiernego zachowania Statutu Stowarzyszenia Żywego Różańca.

W naszej parafii mamy cztery Róże Żywego Różańca:

• św. Faustyny,
• św. Dominika,
• św. o. Pio
• św. Jana Pawła II.

Na czele jednej dwudziestoosobowej róży stoi zelator, który zgodnie z greckim pochodzeniem tego słowa, jest pełen gorliwości i zapału by nie tylko siebie, ale także wszystkich pozostałych członków swojej róży mobilizować do wytrwałej i systematycznej modlitwy. Nad całą parafialną wspólnotą Żywego Różańca czuwa nadzelator.